W związku z funkcjonującym od 1 stycznia 2021 obowiązkiem sporządzania i publikowania na stronie internetowej informacji o realizowanej strategii podatkowej za rok podatkowy, nałożonym na dwie grupy podatników, powstało wiele kontrowersji odnośnie kwestii zakresu wymaganego raportowania.
Nadzieję na rozwianie owych wątpliwości dała informacja o wykładni tego zagadnienia, dokonanej przez Ministerstwo Finansów. Jednakże zarówno firmy, jak i doradcy podatkowi spotkali się z niemałym zaskoczeniem w zakresie interpretacji art. 27c ust. 2 pkt 3 lit a ustawy o CIT. Zgodnie z tą interpretacją, raportowaniu miałyby podlegać wszystkie, nawet te najmniejsze transakcje sprzedażowe oraz zakupowe dokonywane z podmiotami powiązanymi. Takie pojmowanie przytoczonego artykułu, oznaczałoby konieczność raportowania wszystkich wspomnianych transakcji, jeżeli tylko ich łączna wartość przekroczyłaby w ciągu roku 5% sumy bilansowej aktywów Podatnika. Interpretacja ta stoi w sprzeczności z literalnym brzmieniem przepisu art. art. 27c ust. 2 pkt 3 lit a ustawy o CIT, zgodnie z którym w sprawozdaniu takim powinna znaleźć się informacja m.in. o transakcjach z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, których wartość przekracza 5% sumy bilansowej aktywów w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalonych na podstawie ostatniego zatwierdzonego sprawozdania finansowego spółki, w tym podmiotami niebędącymi rezydentami podatkowymi Rzeczypospolitej Polskiej. Jak widać, przepis ten jasno wskazuje o jakie transakcje chodziło ustawodawcy. Nie zostało w nim wskazane, że zakres wymaganego raportowania odnosi się do wszelkich transakcji, jeżeli tylko przekraczają one wskazany w ustawie limit. Skoro odwołanie się do wykładni językowej wskazanego przepisu, w celu uzyskania dostatecznie jasnej interpretacji, wystarcza, to nie ma konieczności wychodzenia poza znaczenie literalne i próby objęcia jego zakresem innych, niewskazanych w nim wyraźnie sytuacji. Wydaje się, że za takim właśnie rozumieniem przemawia ratio legis tego przepisu.