11 października 2024 r., Szef Krajowej Administracji Skarbowej opublikował interpretację (nr DOP4.8221.8.2021.CPXV), która zmieniła z urzędu interpretację wydaną w 2020 roku przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w zakresie możliwości zaliczenia wydatków ponoszonych na zakup usług gastronomicznych do kosztów.
Zdaniem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej w wskazanej sprawie kosztem uzyskania przychodów mogą być zarówno wydatki ponoszone na poczęstunek dla pracowników jak i dla współpracowników.
Stan Sprawy
Sprawa dotyczyła spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która działa w branży IT. W ramach prowadzonej działalności spółka zatrudnia szereg wysokiej klasy specjalistów, w tym również z branży IT. Część z nich zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę, a pozostali na podstawie umów cywilnoprawnych o stałej współpracy w ramach prowadzonych działalności gospodarczych. Spółka wskazała, że w związku z ogromną konkurencją na rynku pracy stara się zapewnić odpowiednie warunki tak, aby utrzymać stałą współpracę z zatrudnionymi pracownikami. W tym celu oprócz odpowiedniego wynagrodzenia zapewnia również dostęp do artykułów spożywczych, które są dostępne w kuchniach oraz ogólnodostępnych częściach biur w trakcie spotkań wewnętrznych oraz szkoleń, co ma się przekładać na poprawę samopoczucia oraz atmosfery w pracy. Wątpliwości spółki dotyczyło to czy będzie mogła zaliczyć do kosztów wydatki ponoszone na zakup wskazanych usług gastronomicznych.
Dyrektor KIS w interpretacji z czerwca 2020 r. (nr 0111-KDIB2-1.4010.119.2020.1.AM) stwierdził, że w przedstawionej sprawie spółka będzie miała możliwość zaliczenia do kosztów wydatków jedynie w tej części w jakiej ponoszone są one na rzecz pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. W przypadku zaś współpracowników, nie będzie takiej możliwości, ponieważ zdaniem organu wydatki te nie pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganiem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.
Zmiana interpretacji
Szef Krajowej Administracji Skarbowej w interpretacji zmieniającej przyznał rację spółce w całości. Zgodnie z nią zarówno wydatki ponoszone na rzecz pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę jak i współpracowników mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z brzmieniem art. 15 ust 1 ustawy o CIT o ile nie są wymienione w katalogu określonym w art. 16 ust 1.
Kluczowe w tym zakresie jest kryterium poniesienia danego kosztu i wiąże się z zamiarem działania podatnika, którym jest osiągniecie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów co zdaniem organu ma miejsce w opisanym stanie faktycznym. Wydatki te bowiem są ponoszone w celu zachowania kondycji i dobrego samopoczucia pracowników, co w dalszej perspektywie ma przyczyniać się do poprawy atmosfery w miejscu pracy, zwiększenia motywacji oraz wzrostu wydajności. Poza tym udostępnione posiłki mają również zachęcać pracowników do wspólnego spędzania przerw co usprawni wymianę wiedzy i informacji między pracownikami. Przy czym nie można również pominąć kwestii tego, że udostępnianie posiłków staje się coraz częstszą praktyką i może być kluczowym argumentem co do podjęcia lub kontynuowania pracy w spółce w tak konkurencyjnej branży.
Nie można również zaliczyć poniesionych wydatków jako kosztów reprezentacji wskazanych w art. 16 ust 1 pkt 28 ustawy o CIT, wydatki te stanowią koszty pracownicze podobne do innych świadczeń płacowych oraz pozapłacowych na rzecz pracowników. Mają one bowiem na celu stworzenie odpowiednich warunków do wykonywania obowiązków służbowych przez pracowników, a nie wytworzenie oczekiwanego wizerunku firmy przed kontrahentami lub osobami trzecimi w celu ułatwienia zawarcia umowy.